GENDER TALK |
STOP GENDER-BASED VIOLENCE
‘GENDER TALK | GENDER EMANCIPATION |
ART AGAINST GENDER-BASED VIOLENCE|
ART AGAINST LGBTQ+ BASED VIOLENCE |
ART AGAINST CHILD ABUSE!
ongoing series since 2017 on GENDER EMANCIPATION, WOMEN EMANCIPATION,
MEN EMANCIAPTION, TRANSGRESSIVE BEHAVIOR of both men and women, including all genders!
©Hilde NIJS
​Doorlopende serie sinds 2017 over genderemancipatie, vrouwenemancipatie, mannenemancipatie, grensoverschrijdend gedrag van zowel mannen als vrouwen, als alle genders.
Gendergerelateerd geweld (Gender-BasedViolence) is elke schadelijke daad die tegen een individu is gericht op basis van zijn of haar geslacht of genderexpressie. Het omvat een breed scala aan daden, waaronder fysiek, seksueel en psychologisch geweld, en kan door iedereen worden gepleegd. GBV is een schending van de mensenrechten en is geworteld in genderongelijkheid en machtsongelijkheid
​
STAP UIT DIE SLACHTOFFERROL!
Het verwerken van geweldpleging, hetzij fysisch of psychisch, is een individueel proces waarvoor geen one-size-fits-all oplossing bestaat. Het is normaal om heftige emoties te ervaren en het kost tijd deze te voelen en te verwerken. Zelfveroordeling is nefast en praten met een vertrouwenspersoon, een therapeut of een slachtofferhulpinstantie kan helpen bij het verwerken van de gebeurtenis. In de slachtofferrol blijven hangen is zeker geen optie daarom is het belangrijk professionele hulp te zoeken en zijn leven terug op de rails te krijgen.
Onthoudt dat men er niet alleen voor staat en dat er professionele hulp beschikbaar is om te ondersteunen bij het verwerkingsproces.
Kenmerkend voor de slachtofferrol is geen verantwoordelijkheid nemen en iets of iemand verantwoordelijk maken voor hoe men zich voelt in een bepaalde situatie. Het is een uiting van hulpeloosheid en gevoelens van onmacht spelen vast en zeker een rol. Noem het ook een vorm van zelfmedelijden.
De neiging om in een slachtofferrol te kruipen is een complex samenspel van verschillende hersengebieden en hun interacties, voornamelijk het limbisch systeem en de prefrontale cortex.
Het limbisch systeem inclusief de hypothalamus is betrokken bij de stressrespons en de productie van stresshormonen zoals cortisol. Langdurige stress kan de hersenen beïnvloeden, met name de hippocampus en de prefrontale cortex, wat kan leiden tot een verlaagd zelfbeeld en een grotere vatbaarheid voor het slachtoffergedrag.
De prefrontale cortex, die verantwoordelijk is voor hogere orde functies zoals planning, besluitvorming en zelfreflectie, speelt een rol bij het beoordelen van situaties en het nemen van verantwoordelijkheid. Een disbalans of beschadiging in dit gebied kan leiden tot verminderde zelfreflectie en een grotere kans op het aannemen van een slachtofferrol.
©Hilde NIJS​
Een Trumpiaans genderbeleid met alleen maar mannen en vrouwen kunnen wij ons geheel niet voorstellen in is ondenkbaar in Europa. Genderemancipatie en de bestrijding van alle gendergeweld is meer dan nodig om dit te voorkomen.
Vrouwenemancipatie lijkt wel voorbijgestreefd. Vrouwen kunnen niet in hun eentje vechten voor hun rechten. Het is van doorslaggevend belang dat ook mannen opkomen voor de rechten van vrouwen. Zonder mannenemancipatie zal vrouwendiscriminatie altijd blijven bestaan.
Echte bevrijding echter betekent het scheppen van werkelijk gelijke kansen voor iedereen, niet in de eerste plaats tussen de geslachten maar binnen de geslachten, in de gehele maatschappij. We spreken van GENDEREMANCIPATIE EN GENDERDISCRIMINATIE.
Alle mogelijke informatie vind men op de website van Het INSTITUUT VOOR GELIJKE KANSEN VOOR MANNEN EN VROUWEN, een onafhankelijk interfederaal gelijkheidsorgaan (Equality Body) dat eveneens opdrachten vervult in het kader van het federale gelijkekansenbeleid. Een Equality Body moet in elke lidstaat van de EU bestaan om er gelijkheid te promoten en zich in te zetten tegen DISCRIMINATIE, GRENSOVERSCHRIJDEND GEDRAG en GEWELD tegen zowel VROUWEN, MANNEN als alle GENDER. Via zijn acties bestrijdt het Instituut elke vorm van discriminatie en ongelijkheid op grond van geslacht of gender, is het een katalysator voor de bevordering van de gendergelijkheid dus ook de gelijkheid van vrouwen en mannen en stimuleert het ook de integratie van de genderdimensie in het beleid. Om dit te kunnen doen, geeft het Instituut adviezen en aanbevelingen voor een wettelijk kader, en ontwikkelt het strategieën en instrumenten. Ook advies verlenen, onderzoek voeren, opleidingen geven en brede campagnes opzetten behoren tot de taken. Jaar na jaar stijgt het aantal meldingen bij het instituut van burgers over onder andere genderdiscriminatie geweld en seksisme.
©Hilde NIJS
https://igvm-iefh.belgium.be/nl
DOE EEN MELDING 0800 12 800
Volgens het rapport uitgevoerd door het Wereld Economisch Forum (WEF) is de wereldwijde genderkloofscore in 2024 voor alle 146 landen die in deze editie zijn opgenomen, op ​​68,5% gesloten. Vergeleken met de constante steekproef van 143 landen die in de editie van vorig jaar zijn opgenomen, is de wereldwijde genderkloof met nog eens +0,1 procentpunt gedicht, van 68,5% naar 68,6%.
Het gebrek aan zinvolle, wijdverbreide verandering sinds de vorige editie vertraagt ​​effectief de voortgang om pariteit te bereiken. Op basis van de huidige gegevens zal het 134 jaar duren om volledige pariteit te bereiken - ongeveer vijf generaties voorbij de doelstelling voor Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling (SDG) van 2030.
België kent een terugval en staat op een troosteloze 60ste plaats. Nog veel werk aan de winkel.
EN HOE ZIT HET MET DE VROUWEN IN DE KUNST
GELIJKHEID IN DE KUNST VOOR ALLE GENDER!
Onderzoek wees uit dat de positie van vrouwen in de beeldende kunst nog steeds niet gelijk is aan die van hun mannelijke collega's. Voor vrouwen is het echter moeilijk en grootsheid en genie zijn niet weggelegd voor vrouwelijke kunstenaars, omdat beide worden geformuleerd, gedefinieerd en toegekend door de machthebbers/ instituten waartoe vrouwen maar ook personen van kleur, lgbtqiap+-, outsiderkunstenaars en andere personen van oudsher de toegang wordt ontzegd. Deze instituten cultiveerden de mythe dat mannen een inherente creativiteit bezitten. Het zijn institutionele – in tegenstelling tot individuele – obstakels die vrouwen in het Westen ervan weerhouden succes te hebben in de kunsten Zolang dat niet wordt geherdefinieerd zal er altijd een kloof blijven bestaan. Bewustwording is één ding. Maar het is tijd om een stap verder te gaan en het debat hieromtrent te verruimen. Het werk van alle gender moet op dezelfde manier worden gewaardeerd en gekwalificeerd. Het wordt tijd om dat te benoemen willen we enige vooruitgang boeken!
Uiteraard speelt de belastende voorgeschiedenis van vrouwen - ze konden pas sinds de jaren zeventig volwaardig deelnemen aan het kunstenaarschap - een belangrijke rol. Alhoewel er sindsdien heel veel veranderd is hebben vrouwelijke kunstenaars/curatoren nog steeds af te rekenen met de vooroordelen in de typische mannenwereld. Vrouwen worden geacht meer een zorgende rol te spelen en zo minder tijd te hebben full time met kunst bezig te zijn of ze zouden ook meer schroom hebben om hun kunst te promoten maar niet zelden vormen sommige van de mannelijke collega’s nog steeds het probleem. Kunst gemaakt door mannen is KUNST maar kunst door vrouwen wordt nog steeds lichtelijk smalend Vrouwenkunst genoemd en het wordt tijd dat dit nu eens ophoudt. In feite mag er geen onderscheidt gemaakt worden tussen mannelijke, vrouwelijke of eender welke genderkunstenaars. Kunst is kunst en de creatiedrang is voor iedereen dezelfde en zou op dezelfde criteria moeten worden gekwalificeerd. Ikzelf vind niet dat ik vrouwelijke kunst maak en ik wil dat ook niet. Wat mij betreft is kunst voor iedereen hetzelfde. Opvoeding ligt aan de basis! Uit alle hoeken van de kunstwereld klinkt het dat kwaliteit de enige en de belangrijkste eis is om een succesvol kunstenaar te zijn. Maar Ondanks het feit dat vrouwen altijd kunsten beoefenden en dit vandaag nog meer doen dan ooit tevoren, staat hun zichtbaarheid in galerijen, musea en tentoonstellingen nog steeds niet in verhouding tot die van hun mannelijke collega’s. Kunst gemaakt door vrouwelijke kunstenaars meer in de kijker plaatsen is een must. Eén ding is zeker: Wij leven in een veranderende wereld maar het is echt nog steeds een kwestie van pushen en kansen maken en nooit zelfingenomen te zijn. De creatiedrang, de fundamentele kracht voor het beoefenen van kunst, is voor mannen, vrouwen en voor alle gender dezelfde en ondanks de vele obstakels is het dat wat vrouwen drijft om verder te doen evenals de voldoening van het metier. Gelukkig zijn mannen zich ook meer bewust van het probleem. Velen huiveren nog bij het woord Feminisme maar dat is onterecht. Feminisme vormt geen bedreiging voor hen. Integendeel, hierdoor krijgen mannen ook de kans volledig zichzelf te zijn en zich los te maken van gender-stereotiepe rollen. Alle gender moeten samen strijden voor een samenleving waarin keuzevrijheid en zelfontplooiing centraal staan en vooral met respect voor elkaar!
- ©Hilde NIJS
RETROSPECTIE op SEIZOEN 2014-2019.
In 2014 huurde ik de fabriek van Moeremans in Ninove. Ik heb mij hier als kunstenaar maar ook als organisator vijf jaar geweldig uitgeleefd. Naast mijn eigen werk bood ik royaal en zonder commissie, in de lege zalen van het gebouw, expositieruimte aan vele collega-kunstenaars waar de dialoog tussen hun werken telkens zorgde voor boeiende expo's met actuele kunst maar ook in correlatie met de uitvoerende kunsten (muziek, literatuur, poëzie etc) en de academische wereld (lezingen met Paul Verhaeghe, Dirk De Wachter, Willem Elias, Ignaas Devisch, etc) Al deze aspecten regisseerde ik tot een artistieke maatschappij-reflecterende totaalinstallatie. Hiermee was ik toen één van de weinige vrouwelijke kunstenaars die - weg van het hokjesdenken en de neiging tot categoriseren - in een niet-geïnstitutionaliseerd alleenstaand kunstenaarsinitiatief, de rol van curator op zich nam. Tiennjaar geleden was de tijd nog niet helemaal rijp voor dergelijke initiatieven. Het concept werd door sommigen niet helemaal begrepen ; waarom zoveel in één project? Maar ik werkte verder aan mijn jarenlange droom om al deze verschillende vormen van kunst samen met de academische wereld bijeen te brengen in een artistieke maatschappij-reflecterende totaalinstallatie met als doel na te denken over een betere wereld, een leefbare diverse samenleving met verbondenheid en mededogen voor iedereen. In Sociaal-Artistieke projecten zijn de kunstwerken van primair belang opdat ze het uithangbord zijn van de meestal zware lading die in de schijnwerpers wordt geplaatst en er mag geen afbreuk gedaan worden aan de kwaliteit hiervan. Met heel veel morele steun van een hele schare enthousiaste kunst- en cultuurliefhebbers met een warm hart voor een leefbare, verdraagzame maatschappij met respect voor elkaar werden het zes spannende, spetterende, boeiende jaren vol intense arbeid, geluk, verbondenheid, blijvende vriendschap en een goede samenwerking met de Technische Dienst, Dienst Toerisme en de Dienst Cultuur. Ondertussen is één en ander aan het evolueren en worden de deuren van de hokjes steeds meer opengezet maar er kan nog veel meer gebeuren! Ook de samenleving moet anders en onze hoop was Post-Corona waarvan we dachten dat ons sociaal gevoel aangewakkerd zou worden zodat we in plaats van een individualistisch gerichte maatschappij, een rijk gevulde sociaal voelende samenleving krijgen waar we allemaal veel meer voldoening uithalen en zo ook blijer worden. Het lijkt echter de verkeerde kant uit te gaan. Waar de pandemie eerst voor samenhang en loyauteit zorgde worden de bestaande maatschappelijke ongelijkheden nu steeds uitvergroot. Meer polarisatie wat kan leiden tot een toename van conflicten, verminderde bereidheid tot dialoog en zelfs geweld. De verschillen tussen groepen in de samenleving nemen toe en verharden waardoor mensen zich steeds meer identificeren met hun eigen groep en minder openstaan voor andere perspectieven en nuance. Genuanceerde meningen worden steeds minder geaccepteerd en mensen nemen extremere standpunten in. Hier kan kunst een verbindende rol spelen en de kloof verminderen
De rol van kunst is heel bijzonder bij sociaal-artistieke projecten en het is goed te weten dat de kunstwerken centraal staan en moeten voldoen aan bepaalde kwaliteitscriteria omdat ze dienen als etalage voor de vaak zwaarwegende thematiek die onder de aandacht wordt gebracht en deze niet mag geminimaliseerd worden door dilettantisme. Met andere woorden: de vlag moet de lading dekken en dat is niet altijd het geval.
Kunnen kunstenaars een rol spelen in de huidige polariserende wereld? Wat broeit er in de laboratoria van de artistieke verbeelding? Hoe ontwikkelt verbeeldingsonderzoek zich in deze moeilijke tijden? Hoe groot is de kloof tussen artistieke vrijheid en activisme en hoe zit het met de zoektocht naar een persoonlijke visie weg van het “tunneldenken” maar met ruime blik en het streven naar eigenheid en connectiviteit. Kan kunst de trigger zijn die de verbinding tussen mensen kan herstellen en belangrijke waarden en normen kan versterken met respect voor elkaars mening?
Kortom: kunst als bewezen instrument tegen polarisatie.
sfeerbeelden zie https://www.facebook.com/kunstenaarHildeNIJS
SEASON 5 EXPO6
DeKANTFABRIEK 2019
BRAVE NEW MARIA
FINISSAGE EXPO #INTIMITEIT #IDENTITEIT
ZONDAG 6 OKTOBER 2019 17:00
Met schrijfster Kristien Hemmerechts, trompettist Bart Maris en sopraan Sylvie De Pauw
in een grensverleggende voorstelling "Brave New Maria", een postume hommage aan een markante dame!
Maria Nys huwde in Bellem (Aalter), honderd jaar geleden, met de Britse schrijver Aldous Huxley, wereldwijd bekend om zijn visionaire bestseller "Brave New World". Hoewel ze in de geschiedenisboeken is verdwenen, bleek ze de drijvende kracht achter zijn carrière. Door haar huwelijk begin 20ste eeuw, vertoefde ze in de Britse en Amerikaanse schrijvers-elite. Huxley stond mee aan de wieg van een nieuwe visie op mens en maatschappij. Er moest grootser en vrijer geleefd en gedacht worden.
Schrijfster Kristien Hemmerechts samen met duizendpoot van de Belgische jazz Bart Maris en sopraan Sylvie De Pauw (Collegium Vocale Gent) blazen nieuw leven in de meer dan 2000 gedetailleerde brieven van Maria Nys-Huxley naar het thuisfront. In de sfeer van het visionaire Brave New World verkennen ze de raakvlakken tussen klassiek en vrije jazz.
Hilde NIJS nodigt collega-kunstenaars uit:
Peter Bracke |
Joke De Pever | Mieke D'hondt |
Maëlle Dufour | Nico Van Dijck |
Stijn van Hoof | Robin Wen
SEASON 5 EXPO6
DeKANTFABRIEK 2019
#Intimiteit #Identiteit
Openingsshow Vrijdag 6 september 2019 om 20 uur
met Paul Verhaeghe, psychoanalyticus, opiniemaker
en succesauteur van onder meer “Liefde in tijden van Eenzaamheid”,
"Identiteit", "Autoriteit" en "Intimiteit"
Researcher, connoisseur van kunst-icoon en beroemde beeldhouwster Louise Bourgeois.
met Lecture over zijn nieuwste boek ‘Intimiteit”
De voorwaarde voor intimiteit is alleen kunnen zijn.
Alleen, met de ander die ikzelf ben.
Pas dan ben ik in staat samen te zijn met iemand anders."
Uit "Intimiteit", het nieuwste boek van Paul Verhaeghe
Hilde NIJS nodigt collega-kunstenaars uit:
Peter Bracke |
Joke De Pever | Mieke D'hondt |
Maëlle Dufour | Nico Van Dijck |
Stijn van Hoof | Robin Wen
“Carnets de Voyage” kunstmuziek van componist George De Decker
uitgevoerd door klarinettist Raf De Keninck
Presentatie: Katrien Vande Perre
BECAUSE ART IS ESSENTIAL FOR HUMANS
SEASON 4 EXPO5
DeKANTFABRIEK 2018
​
Een correlatie tussen de kunsten en de academische wereld!
DeKANTFABRIEK, een parel van industriële architectuur verscholen achter de huizenrij van de Burchtdam, en een cultuurtempel waar de verschillende kunsten in correlatie met elkaar communiceren en dit zowel actuele schone kunsten, muziek, jazz, literatuur, poëzie, film, theater, ontsluit de deuren voor een 4de seizoen met een 2de openingsshow op vrijdag 7 september 2018 om 20:00. Reserveer deze datum in uw agenda en wees allemaal welkom.
4de SEIZOEN DeKANTFABRIEK 2018
ART COnnects (?) Something to think about
De Wereld van De Wachter
#Dirk De Wachter
Vernissage vrijdag 7 september 2018 20:00
Met lecture van Prof.Dr. Dirk De Wachter, psychiater, opiniemaker en succesauteur van bestsellers als "Borderline Times" en "Liefde, Een onmogelijk verlangen?" De expo gaat over de fundamenteel verbindende rol van kunst in deze individualiserende en verbrokkelende maatschappij. Kan kunst de wereld verbinden? Een zoektocht van de mens naar de zin van de dagelijkse realiteit. Hilde NIJS nodigt uit: Marc Van Cauwenbergh | Sara Lamens | Chihiro Kondo | Nicolas Baeyens | Filip Collin
Charlot Van Geert | Jeroen Bocken | Karolien Haemers | Gaspard Joarlette | Denie Put
Artist in Residence: George De Decker, visual artist & composer
"Goldberg Variaties" gedichten op muziek van Johann Sebastian Bach en George De Decker.
Presentatie Clara De Decker, presentatrice VRT Klara.
Expo loopt van 7 september tot 7 oktober 2018. Open zaterdag en zondag telkens van 15 uur tot 18 uur
op afspraak voor groepen tijdens de week: 0476 43 82 72
reservatie: hildenijs@gmail.com
​
+++
​
ART COnnects (?)
#Paul Verhaeghe #Louise Bourgeois
vrijdag 28 september 2018 20:00
Louise Bourgeois was zeer sterk geïnteresseerd in de psychoanalyse en nodigde Paul Verhaeghe naar New York om haar werk te analyseren. Ze overleed kort nadien. Op vraag van de Louise Bourgeois Foundation kon Paul Verhaeghe, opiniemaker en succesauteur van onder meer "Identiteit" en "Autoriteit" haar dagboeken bestuderen, twee kasten vol, zodat de psychoanalyse over haar werk toch tot stand kwam. Hij schreef hier een essay over deze veelzijdige kunstenaar, beeldhouwer vooral bekend om haar werk "Maman", een immense spin in staal.
Na dit boeiend relaas brengt Bart Maris “Tribute to Maman”, een vrije improvisatie naar het werk van Louise Bourgeois. Bart Maris is niet de eerste de beste. In 1999 won hij de Zamu-award voor beste Belgische muzikant en in 2006 werd hij genomineerd voor een Paul Ackett-award (North-sea Jazz). Bovendien ontving hij de SABAM Jazz Award 'Gevestigde Waarde' (2015)
Presentatie Katrien Vande Perre
​
+++
​
ART COnnects (?)
Finissage zondag 14 oktober 2018 17:00
"The man with a movie camera"
De moeite waard is deze stille experimentele documentaire uit 1929 die werd geregisseerd door Dziga Vertov.
Hij toont een dag uit het leven in een grote Russische stad, van de vroege ochtend tot de late avond, gevolgd door een cameraman die alles filmt. Tom Van der Schueren begeleidt live op de piano. Hij is een klassiek geschoold pianist die naast theater ook werkt voor televisie en voor het productiehuis Woestijnvis. Als improvisator is hij verbonden aan de Universitaire filmclub Filmplateau en aan KASKcinema, waar hij de stille films begeleidt op de piano.
​
+++
​
SEASON 4 EXPO4
DeKANTFABRIEK 2018
ART COnnects (?) "Across Borders"
Vernissage donderdag 31 05 2018 20:00
verwijzend naar de fundamenteel verbindende rol die kunst heeft in deze snel veranderende maatschappij,
waar mensen op zoek zijn naar de essentie van hun bestaan.
en waar Kunst als een diepgewortelde behoefte van de menselijke natuur, het instinctmatige van de alledaagse realiteit overstijgt.
Hilde NIJS nodigt uit: Feline Minne, Julie Scheurweghs, Anna Gray, Marijke Henkens, An Vanderlinden,
Ilan Weiss, Nicolas Baeyens, Gino Rizzi en Caroline Vandenbouhede
Presentatie: Katrien Vande Perre
Met Inge Braeckman, kunstcriticus, dichter, curator 51e Biënnale van Venetië,
Muzikaal gedeelte door percussieduo "As One" met Jessica Peel & Birgit Eecloo
"Brick in the Wall", een kortfilm door filmschool Narafi Brussel
SEASON 3
DeKANTFABRIEK 2017
"AUTHORITY, BottomUP" 02 09 2017
Expo met lezing van Prof.Dr. Paul Verhaeghe, psychoanaliticus en auteur van ondermeer "Identiteit" en "Autoriteit"
Muzikale performance dr. Françoise Vanhecke
Inleiding Daan Rau, kunstcriticus
Een nieuwe “Wij”, is dat mogelijk. Volgens Prof.dr. Paul Verhaeghe, auteur van ‘Identiteit” en “Autoriteit” is er een verschuiving, een nieuwe autoriteit is in de maak. Bottom-up, een sprong vooruit durven maken, terug samen durven dromen over een progressieve samenleving van morgen. Kunstenaar Hilde NIJS doet het alvast en metamorfoseert een voormalige kantfabriek tot de tempel van de verbeelding waar actuele kunst en de academische wereld maar ook muziek, literatuur, poëzie en theater elkaar omhelzen. De wisselwerking tussen die nostalgisch doorleefde fabrieksruimten met hedendaagse kunst zorgt voor een uitzonderlijke kunstervaring.
In september 2017 is zij in het Nederlandse magazine ZiN, samen met Sterrenchef Peter Goossens, modeontwerper Anna Heylen en architect Frederik Jacobs, één van Vlaanderens trendsetters.
Voor dit nieuwe seizoen 2017 wordt de expo “AUTHORITY, BottomUP”, gedoopt naar het recentste boek “Autoriteit” van psychoanalyticus Paul Verhaeghe. Momenteel reist Verhaeghe de wereld rond - overal is men geïnteresseerd in zijn visie - want dat er iets aan het veranderen is in de buik van de maatschappij, zoveel is zeker. Dat is ook de overtuiging van kunstenaar Hilde NIJS. Op haar elfde won ze een nationale tekenwedstrijd in Oostende en kreeg hier haar eerste koffer met olieverf. Sindsdien leeft ze voor de kunst. Haar interesse gaat vooral naar maatschappelijke thema’s; emancipatie van de vrouw, onze identiteit in de veranderende maatschappij, genderkwesties, psychisch lijden, omgaan met rouw maar ook tegenstellingen zoals leven en dood, orde en chaos: Al van jongs af gelooft ze in een nieuwe, betere maatschappij en laat ze zich inspireren door de academische/wetenschappelijke wereld. Toen ze in 2014 de voormalige kantfabriek kon betrekken realiseerde ze in de grote fabriekshal een levensgrote maquette met variabele Identity Rooms waar men kan inlopen en kennis maken met haar installaties, sculpturen, monotypes, schilderijen, digitale tekeningen, mixed media...
In de expo 2017 is het werk te zien van haar overleden beste vriend, performance-pionier Hugo Roelandt (Antwerpen) Zij nodigt uit: Paul Van Gysegem (Gent), Nel Bonte (Roeselare), Gino Rizzi (Antwerpen), Mr Donka (Brussel), William Phlips (Gent) en Paul De Ryck (Aalst). En geen expo zonder artistic talk; daar zorgt criticus en connoisseur actuele kunst, Daan Rau voor, op zijn eigen schitterende manier. Het muzikale gedeelte verzorgt dr. Françoise Vanhecke. Doctor Vanhecke is een weergaloze polyvalente performer, sopraan en researcher in de muziek met pionierswerk ISFV® Inhaling Singing. Zij zingt terwijl ze inademt. Zo ontdekte zij nieuwe klanken en een nieuwe manier in het gebruik van de stem. Zij onderzocht jarenlang deze wijze van inhaling singing en behaalde hierop haar doctoraat in augustus 2017. Een unieke prestatie in een nog steeds overheersende mannenwereld. Zij wordt nu overal ter wereld gevraagd op symposia, congressen e.a. Zij brengt “Improvisaties” maar ook een eigen compositie “Romance-Romana”, dr. Vanhecke is een begenadigd componist onder het pseudoniem "Irma Bilbao"
SEASON 2
DeKANTFABRIEK 2016
"Endless TIME, Endless Flow"
27 05 2016 08 10 2016
Een correlatie tussen de kunsten en de academische wereld
Gezien het grote succes van vorig seizoen met "Identiteit zonder Grenzen" waar een 1.500 bezoekers werden verwelkomd was een tweede seizoen voor de handliggend. Voor kunstenaar Hilde Nijs is onze identiteit onophoudelijk verbonden met De Tijd waarin wij leven. Haar fascinatie voor de tijd leidt haar naar medisch filosoof Ignaas Devisch en zijn pas uitgegeven boek “Rusteloosheid, een pleidooi voor een mateloos leven”. De noemer waaronder de expo resulteert “Endless TIME, Endless Flow”, verwijst naar haar installaties “Endless Flow” en "A Day in a Lifetime'. Zij nodigt de kunstenaars George De Decker, Marc Galle, Emiel De Roover, Solange ABBIATI, Eddie Symkens uit voor de expo. De correlerende kunsten zijn vertegenwoordigd door componist-pianist Maarten Van Ingelgem, het Odysseia-ensemble, auteur-dichter Stefaan Van den Brempt met gitarist Jean Van der Schueren, Benedikt Boelens met trio Divertimento (fluit, viool en cello) e.a.
SEASON 1
DeKANTFABRIEK 2015
"IDENTITEIT zonder GRENZEN"
05 06 2015 05 07 2015
Een correlatie tussen de kunsten en de academische wereld
Met lecture van Prof.Dr. Paul Verhaeghe, psychoanalyticus, opiniemaker en succesauteur van "Liefde in tijden van eenzaamheid" en "Identiteit".
Voor deze expo nodigt Hilde NIJS collega-kunstenaars uit: Jo Bracke, Annelies Slabbynck, Thomas Urban, Georges Cuvillier...
Klara-producer en dichter Bart Stouten neemt de honneurs waar en leest voor uit eigen werk. M&M, solisten met een internationale carrière met name Monica Florescu, Roemeense pianiste en Makcim Fernandez Samodaïev, Mexicaanse-Cubaanse cellist, brengen een epiloog voor cello, piano en tape van Alfred Schnittke, uit zijn ballet Peer Gynt. Gedurende het seizoen er zijn nog verschillende concerten onder meer een ovatie voor Willy Roggeman, auteur en vader van de freejazz, uitgevoerd door kunstenaar en freejazz-icoon Paul Van Gysegem, Klara-jazz-presentator Marc Van den Hoof, trompettist Bart Maris en percussionist Firmin Timmermans.
MAATSCHAPPELIJK - Het concept "Identiteit zonder Grenzen" is iets dat iedereen aanbelangt en waar iedereen mee bezig is. Alles in het leven is bepalend voor wat men is. Elke stap die men neemt, bewust of onbewust, zal van invloed zijn op de volgende. Alles wat men is en alles wat men zal zijn wordt bepaald door wat en wie men tegenkomt en hoe men hier tegenover staat. Wij zijn allemaal verbonden met elkaar en vormen een gigantisch net verspreid over de wereld. Door dit maatschappelijk thema rond onze identiteit aan te snijden krijgt het concept een signaalfunctie die bijdraagt tot de ontwikkeling van onze samenleving en ook tot de verbreding van onze horizonten wat de ontwikkeling van onze identiteit ten goede komt. Kunst creëert op die manier nieuwe denkpistes voor een democratische en open samenleving. Door kunst toegankelijkheid te maken voor een breed en divers publiek waarbij kunstbeleving een sleutelwoord is, is het ook een middel tot persoonlijke ontwikkeling en integratie van kwetsbare groepen. Zo dragen kunst en cultuur bij aan het bouwen van zelfvertrouwen, aan het versterken van sociale samenhang en vaardigheden.
PSYCHOANALYSE - In "Identiteit" dringt Paul Verhaeghe door tot de maatschappelijke veranderingen die aan de grondslag liggen van het veranderlijke ik-gevoel. Onze identiteit is geen diep verborgen onveranderlijke kern en moeten we niet zoeken in de tijdloze diepte van onze genen en hersenen maar wel in het verschuivende beeldscherm van de buitenwereld, die steevast als spiegel voor die identiteit fungeert. Het is een constructie waarin de invulling van onze psychologische identiteit bepaald wordt door de context waarin wij leven en is steeds het tijdelijke resultaat van de wisselwerking tussen samenvallen en afstand nemen. We willen deel uitmaken van grotere gehelen en tegelijk streven we naar onafhankelijkheid. Een dualistisch systeem met positieve en negatieve aspecten.
